همسرم میگه :
محمدرضا علی زهرا مریم
من میگم:
حسین رضوان
حالا هرشب به یه عالمه بچه با همه این اسم ها شب به خیر میگیم.
تاپ تاپ ...
دام دوم ....
نمی دونم صداش چه شکلی بود اما خیلی خیلی محشر بود.
از بس این کوچولو شیطونه کلی طول کشید تا صدا رو بشنویم ولی وقتی صداش اومد انگار رفتم تو یه جای دیگه توی یه اتاق که مثله قلب بود و دیواره هاش محکم صدا میکرد. محکم و تند تند.
قلبش 160 تا میزد خدا رو شکر...
عزیز دلم هر روز بیشتر بودنتو حس میکنم و دارم دیوونه میشم از این همه معجزه و عشق. الهی همیشه قلبت محکم بزنه . هیچ وقت تو هیچ جایی جز برای خدا نلرزه. دلم میخواد کوه باشی همیشه ... استوار. نمی خوام کسی یا چیزی لحظه ای تو رو از راه درست کج کنه. من و بابا همه تلاشمون رو خواهیم کرد تو هم همینطور اونوقت خدا میاد ما سه تا رو در آغوش میگیره ...ایشالا...